Ik voel me dus even serieus voor paal gezet.
Een paar uur terug in centrum Amsterdam kreeg ik groen licht voor een stoplicht. Er reden toen twee fietsers die door rood reden, maar nog op tijd weg waren. Enkele meters achter hun reed een derde fietser op de andere rijbaan dermate langzaam dat ik haar op de middenberm maar stil wilde zetten. Ik trek op maar zie dat ze glazig voor zich uit bleef kijken. Efin, het dringt tot mij door dat zij niet beseft dat er zoiets is als ander verkeer, maar dan is het eigenlijk al te laat. Als ik voor d'r langs rijd, zie ik d'r ontwaken en voel ik d'r wiel tegen m'n achterbrug tikken. ik geef gas bij om door te rijden, zie d'r vallen, en bedenk me dat ik gewoon een misdrijf aan het begaan ben.
Afijn, in de ankers, over de trambaan keren en toen stond ik wederom voor het rode licht. Oogcontact gezocht met haar en d'r vrienden die blijkbaar ook niet echt wisten wat er gebeurd was. in Caesar gebarentaal gevraagt of het goed was - het was goed, en daar heb ik het bij gelaten.
Ik snap het nog steeds niet. Ik heb redelijk wat ervaring met aso fietsers in Amsterdam. Als ze d'r geluk aan het beproefen was had ik d'r waarschijnlijk zelfs aan de kant getrapt, maar zij was gewoon in sluimertoestand bezig d'r vrienden te volgen en had totaal geen ogen voor wat er om d'r heen gebeurde. Ze reed niet op een Mcbike ofzo. (toeristen heb ik nog wat medeogen mee).
Aaargh.... Nouja, ze mag blij zijn dat ik niet in een dikke BMW reed, anders was ze waarschijnlijk overl(r)eden in d'r slaap
Hoe zijn de fietsers in andere delen van Nederland? Is Amsterdam de enige waarbij sommige fietsers het recht van de zwakste zo erg uitbuiten? zebrapaden willen ze niet zien, ze gooien zichzelf op een ramkoers met jou om maar niet af te hoeven remmen, etc etc... Verhalen hier! \/