Dag 13 (woensdag 13 mei 2015):
Vladikavkaz RUS > Tblisi GE – ca. 200 km
...
Het regent, en het ziet er naar uit dat dit niet gaat ophouden. We vertrekken in regenpak, laten de kleine stad snel achter ons en rijden steil de bergen in. Straks komt de grensovergang met Georgië. De weg aan Russische zijde is prima. De grensformaliteiten verlopen vriendelijk en vlot: op minder dan 1 uur zijn ik en mijn moto uitgeklaard. Enkele kilometers verder dan de Georgische grens.
Geen visum nodig, geen invoerformaliteiten voor de motor; enkel controle (en fotokopie) van paspoort en motorpapieren.
De motor van Frank start niet meer. Hij staat daar nu vast aan de grens. Een takelwagen zal hen naar de BMW-garage in Tblisi voeren.
Ik word door de douaniers echter onmiddellijk voort gestuurd, de regen terug in, die al snel overgaat in smeltende sneeuw. Er is hier nauwelijks iets wat je een weg kunt noemen. Mijn Transalp is er echter voor gemaakt en hobbelt en bonkt rustig verder. Ik moet voortdurend de sneeuw van mijn vizier vegen. Gelukkig heb ik goed gegeten en heb ik geen last van de kou. Even verder staat Lex, in de kou te wachten op een maatje, om mee samen te rijden door dit moeilijke traject. Na een uur hobbelen, bobbelen en ploeteren is de sneeuwzone achter de rug en gaan we ons opwarmen in een cafeetje. Het is hier ondertussen wel twaalf uur gepasseerd, want we zitten weer in een andere tijdzone. We eten wat brood met boter en smetana. De bende van Wim stuikt even later ook het gelagzaaltje binnen met veel lawaai en tamtam. Ik rij niet graag in een grote groep, want dan moet ik voortdurend in mijn spiegels kijken, en besluit alleen verder te rijden.
Voorts wil ik verderop nog een en ander gaan bezoeken. Deze weg, de Georgische Militaire Weg, staat bekend als een heel mooie bergweg, maar door de regen kan ik er niet echt volop van genieten. De weg is vanaf hier gelukkig in goede staat. Deze weg werd door de eeuwen heen gebruikt door indringers en handelaars, en ontleent haar naam aan de militairen die haar tweehonderd jaar terug voltooiden.
Ik moet inhouden voor een enorme kudde schapen, begeleid door een vijftal herders, honden en ezels met bepakking. Ze beschermen zich tegen de gutsende regen door enorme capes, over hun hoofd opgehangen. Ik maak even een praatje met één van hen, maar ik moet hem teleurstellen wanneer hij mij met een gebaar om sigaretten vraagt.
...
